उडि रहेको चरीलाई हेर्छु,
फाट्टफुट्ट राहत बोकेर,
गुडिरहेको गाडीलाई हेर्छु,
खुल्ला सडकमा छाउरालाई अघिपछि लगाएर भोकले
लखतरान भएको त्यो माकुरीलाई नियाल्छु र संझन्छु,
म मेरा बा,आमा!
चरी हतार गर्दै राहत बोकेर
आफ्ना बचेरा भेट्न जान्छे,
माकुरी राहत खोज्दै सन्तान को लालनपालन र सुरक्षा
गर्छे,
गाडी राहत बोकेर भोकाहरु भेट्न जान्छ,र संझन्छु
म मेरा बा आमा!
अनायासै लामो सुस्केरा आउँछ,
भोको पेटले मेरी आमा संझन्छ,
हररात शहरमा झरी पर्छ, र संझन्छु
म मेरा बा आमा!
संझन्छु मेरी आमाको धमिलो अनुहार र बनाउँछु
आमालाई चरी र माकुरी!
म धर्तिको एकान्तवासमा छु,र संझन्छु,
आकाश को एकान्तवासमा रहेकी मेरी आमा!
कल्पिन्छु,
मेरी आमा चरी जस्तै उडेर मलाई भेट्नआईदिए?
मेरा बा गाडी भरी राहत बोकेर मलाई भेट्नआईदिए?
धन्यवाद छ कोरोना तिमीलाई,
मेरा बा आमा को मुल्य चिनायौ,
याद गरायौ,
मुटु भरी सजाउने अवसर दिलायौ,
कमसेकम फुर्सतले संझने अवसर पाएँ,
त्यसैले धन्यवाद छ कोरोना तिमीलाई,
तिमी भित्रै मैले मेरा बा आमा भेटाएँ!